گذری کوتاه بر نامه 54 تن از اساتید کشاورزی
نامه انتقادی 54 تن از اساتید کشاورزی به رئیس جمهور نشان از دغدغه های ذهنی و نگرانی های موجود از وضعیت کشاورزی کشور به ویژه در حیطه مدیریتی و اجرایی است. نامه مذکور بعنوان یک پیشنهاد دلسوزانه به دولت ، مشکلات موجود را به نقد و بررسی کشیده و با نگاهی مثبت به توسعه و پیشرفت بخش کشاورزی نگریسته است. از موارد مهم این نامه می توان به :
- عدم توجه به رهنمود برنامه توسعه و سند چشم انداز
- تهدید جدی امنیت غذایی کشور
- فشار بر منابع آبی
- اجرای طرح های تک بعدی
- صرف بودجه های کلان در امور غیر مولد و جاری
- مفلوک تر شدن تحقیقات کشاورزی
- و ....
اشاره کرد. اما جای بسی تامل است که چرا فقط 54 استاد از میان بیش از 1000 استاد کشاورزی این نامه را امضاء کرده اند! و یا چرا نویسندگان این نامه از بعد تبلیغاتی ضعیف عمل نموده که خود منجر به عدم پاسخ و بازتاب خاصی نسبت به نامه مذکور شده است. و یا اینکه نامه مذکور می توانست دغدغه ذهنی تمامی نخبگان، متخصصین، محققین و اساتید کشاورزی باشد. در پایان باید این نکته را متذکر شد که جامعه فاقد نقد مخصوصاً نقد سالم و دلسوزانه محکوم به شکست و فناست.
شب یلدا، تابع تقاضا و انار
بعد از سلام اول شب یلدا رو به همه شما هموطنان عزیز تبریک می گم و امیدوارم تاریکی های زندگیتان به بلندی شب یلدا نباشه. امشب رفته بودم میوه از جمله انار بخرم . واقعاً آدم آخر انصاف و مردانگی رو در این میادین میوه و تره بار و میوه فروش ها و حتی وانت های میوه فروشی که کنار خیابان می ایستند، به وضوح می بینه. روی هر چی تابع تقاضا و قانون تقاضاست سفید کردند.انار دیدم از کیلویی 710 تومان که مال سال گذشته بود تا کیلویی 1450 تومان. واقعاً بی انصافیه . ولی چه باید کرد، یه ساله و یه شب یلدا. مردم هم از مستضعف گرفته تا ثروتمند مجبورند طعم این انار و یا سایر میوه ها و اجناس دیگر و که به این نحو گران شده بچشند و این یه شب و به جیبشون نگاه نکنند. یکی هم تو این مملکت پیدا نمیشه جلوی این وضعیت اسفبار بگیره. باید بگم این وضعیت فقط برای امشبه و از فردا باید منتظر قیمت های دیگه بود البته اگه نخواهند شب یلدا رو تا آخر سال ادامه بدهند.
فاجعه ایی به نام ضایعات محصولات کشاورزی
دیروز در روزنامه همشهری خبری به نقل از آقای احمدی مدیر موسسه تحقیقات فنی مهندسی کشاورزی درج شده بود که ضایعات محصولات کشاورزی کشور سالانه 15 میلیون تن می باشد که قسمت اعظم آن مربوط به مراحل بعد از برداشت است!
علیرغم اینکه اکثر کشاورزان ما هنوز از روشهای سنتی در کاشت ، داشت و برداشت استفاده می کنند ولی متاسفانه شاهد بیان این مطلب هستیم که اکثر ضایعات محصولات، مربوط به مراحل بعد از برداشت است. ضایعاتی ناشی از حمل و نقل، انبارداری ، صنایع تبدیلی و ... . اگر کمی بیاندیشید خواهید دید که 15 میلیون تن ضایعات در کشوری که وارداتش چهره نمایانی از صادراتش را بر جا نگذاشته فاجعه ای بس بزرگ است. معمولاً تصور بر این بود که اکثر ضایعات، ناشی از شیوه های سنتی کشاورزی، مخصوصا شیوه های سنتی برداشت محصول است. حال شاهدیم که واقعیت چیز دیگری است. استفاده ناصحیح از تکنولوژی روز و استانداردهای لازم مسبب این ضایعه است. عدم رعایت شیوه های حمل و نقل بهینه ، وسایل حمل فرسوده ، جاده های نامناسب، رعایت نکردن اصول برداشت محصول، غلط بودن شیوه های انبارداری، توسعه نیافتگی صنعت انبارداری ، استفاده از دستگاهها و ماشین آلاتی فرسوده در صنایع تبدیلی و... از عوامل مهم و تاثیر گذار در بروز این ضایعات است. باید به جرأت گفت که صنعت غیر استاندارد، تیشه به ریشه کشاورزی این کشور می زند و خواهد زد.
گلایه از ریاست سازمان صدا و سیما
جناب آقای مهندس ضرغامی
ریاست محترم سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
با عرض سلام و تحیت
چند سالی است که سازمان صدا و سیما در ابتکاری ارزشمند هر ساله از چهره های علمی و فرهنگی کشور تجلیل و تقدیر بعمل می آورد. چهره های گرانبهایی که خود را وقف خدمت به مردم و این سرزمین نموده اند. تقدیر از این عزیزان اگرچه در برابر همت والا و شخصیت گرانقدر آنها جایگاهی بس کوچک دارد، اما نشان از پویایی و نگاهی مثبت به اندیشمندان عرصه های علمی و فرهنگی و در نهایت به علم و فرهنگ کشور است. با ارج نهادن به این عمل بزرگ لازم می دانم بعنوان عضو کوچکی از مجموعه کشاورزی و منابع طبیعی گله ای از جنابعالی و دست اندرکاران برگزاری این همایش داشته باشم.
جناب آقای مهندس ضرغامی
بر خلاف دوره های قبلی همایش که چهره ماندگاری از بخش کشاورزی و منابع طبیعی انتخاب می شد، متاسفانه در همایش امسال چهره ماندگاری در این بخش معرفی نگردید. در این مجال نمی خواهم از اهمیت کشاورزی و منابع طبیعی سخن به میان آورم چراکه جنابعالی به خوبی به نقش کشاورزی و منابع طبیعی و تأثیرات آن در مسائل افتصادی، سیاسی، اجتماعی و ...کشور واقفید. به راستی آیا این عدم انتخاب، نشان از نزول جایگاه و نقش کشاورزی و منابع طبیعی است یا نشان از نبود چهره ای دانشمند و فرهیخته در این بخش. اگر داوران و مسئولان محترم گزینش چهره های ماندگار، اندکی در مراکز علمی و تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی نظر می کردند، مطمئناً عالمانی را می یافتند که کشاورزی و منابع طبیعی کشور مدیون زحمات و تلاشهای بی دریغ آن بزرگواران است. یقیناً دوستداران و حامیان کشاورزی و منابع طبیعی کشور این گونه برخوردها را ناشی از عدم توجه به بخش کشاورزی و منابع طبیعی خواهند دانست. در هر حال مطمئناً انتخاب فردی بعنوان چهره ماندگار بخش کشاورزی و منابع طبیعی در سال جاری، نشان دهنده نگاه ویژه جنابعالی و رسانه ملی به بخش کشاورزی و منابع طبیعی کشور خواهد بود. والسلام.
حرکت نمادین و جالب توجه وزیر جهادکشاورزی
دیروز پشت ترافیک میدان توحید بودم که خبر ساعت 9 و نیم صبح از رادیو اعلام کرد در مراسمی آقای اسکندری وزیر جهاد کشاورزی از خوردن آب میوه خارجی (رانی) خودداری نموده و همراهان خود را نیز از این کار بر حذر داشته است.
خبر بسیار جالب و حرکت نمادین نیکویی است.
اما آیا وزیر محترم در مقابل برنج پاکستانی، گوشت برزیلی، پرتقال مصری ، سیب فرانسوی و ... که بازار داخلی را اشباع نموده و کمر تولید کنندگان داخلی را شکسته است، این چنین رفتار کرده ، می کنند و خواهند کرد.
سخنی با مسئولین محترم وزارت جهاد کشاورزی
دو هفته پیش در همایش آموزش کشاورزی، دکتر خلقانی ریاست محترم سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی کشور با اذعان به نقش موثر سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی و جایگاه ویژه این سازمان در بخش کشاورزی اضافه نموده اند : سودآوری ناشی از حضور 25 درصدی نیروی متخصص در مزارع تاکنون 100 میلیارد تومان است. در نتیجه پیش بینی می شود اگر 80 درصد دانش موجود، در مزارع وارد شود تولیدی بیش از 20 میلیون تومان در گندم خواهیم داشت.
نکته اشاره شده توسط ایشان نکته ای قابل تأمل و نظر است. نکته ای که باید در وهله اول از سوی سطوح عالیه وزارت جهاد کشاورزی مورد توجه قرار گیرد. ورود و حضور قشر تحصیل کرده در مزارع و پیاده شدن مباحث علمی در عمل از سویی و اشتغال فارغ التحصیلان جویای کار از سوی دیگر یکی از ارزنده ترین ابتکارات سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی از بدو تأسیس می باشد. طرح مهندسین ناظر اگرچه هنوز با اهداف تعیین شده فاصله بسیار دارد، لکن در همین مدت اندک توانسته نقش ویژه ای در افزایش تولید برخی محصولات از جمله گندم داشته باشد.
طبق فرمایشات دکتر خلقانی سودآوری 100 میلیارد تومانی از حضور 25 درصدی نیروی متخصص نشان از تأثیر گذاری مهم قشر تحصیل کرده و جای بسی امیدواری است. طبیعتاً با افزایش حضور متخصصین در مزارع نه فقط در تولید گندم، بلکه شاهد رشد چشمگیر در تولید محصولات اساسی دیگر نیز می توان بود. با رویکرد نظامند جدید دیگر رسیدن به خودکفایی و تولید 20 میلیون تن گندم یک آرزوی دست نیافتنی نیست.
در این میان علی رغم اذعان مسئولان محترم وزارت جهاد کشاورزی به نقش موثر سازمان نظام مهندسی در سازماندهی و اشتغال قشر تحصیل کرده و تاثیرات مثبت در افزایش تولید متاسفانه این سازمان همچنان از کم لطفی های مسئولین محترم وزارت جهاد کشاورزی بهره مند است. عدم توجه و کوچک انگاشتن نقش این سازمان بعنوان یک نهاد غیر دولتی و بازوی اجرایی توانمند وزارت جهاد کشاورزی در سر و سامان دادن به وضعیت قشر تحصیل کرده در این بخش می تواند لطمات جبران ناپذیری را به بخش کشاورزی و در نهایت به کشور وارد نماید، چرا که امنیت سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی هر کشوری به امنیت غذایی وابسته است. هر چند مسئولین عالی رتبه نظام موکداً تاکید بر اجرای اصل 44 قانون اساسی و توسعه بخش خصوصی دارند جای بسی تاسف است که در سال 85 بودجه سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی 100درصد کاهش می یابد و از سویی وزیر محترم جهاد کشاورزی نیز هیچ اولویت استخدامی به اعضای سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی نمی دهد.
یقیناً حمایت های مادی و معنوی از سازمان در سر و سامان دادن برنامه ها و رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده نقش ارزند ه ای خواهد داشت. حداقل اگر یک درصد از سودآوری گفته شده توسط آقای دکتر خلقانی به سازمان تزریق شود، مطمئناً وضعیت اشتغال بخش و نتیجتاً وضعیت کشاورزی کشور بهبود قابل توجهی خواهد یافت. عدم حمایت و کمی بودجه، سازمان را به یک انجمنی که فقط عضو گیری می نماید و ناتوان از اجرای برنامه هایش می باشد، تبدیل نموده است.
جناب آقای دکتر خلقانی و مسئولین محترم وزارت جهاد کشاورزی
آیا تا به حال به سازمان نظام مهندسی استان تهران مراجعه داشته اید؟ اگر به آنجا تشریف ببرید عرایض بنده را به روشنی درک خواهید کرد. سازمان نظام مهندسی تهران با فضایی در حدود 100 متر به امور 12 هزار عضو خود رسیدگی می کند که مطمئنا تا 5 یا 6 سال آینده این اعضا اگر به دوبرابر نرسد حداقل به 20 هزار عضو خواهد رسید. بیشتر به معجزه می ماند، واحدی که گنجایش 10 نفر ارباب رجوع را به طور همزمان ندارد دارای 12 هزار عضو می باشد که یقیناً این تعداد عضو حداقل یکبار به سازمان مراجعه داشته اند.
در پایان در راستای اجرای اصول سوم (بند 13)[1]، چهل و سوم (بند 9)[2] و چهل و چهارم قانون اساسی و سایر موارد ذکر شده در قوانین و مقررات کشوری و همچنین بمنظور تقویت و توسعه بخش کشاورزی از شما بعنوان سیاستگذاران و تصمیم گیران کشاورزی کشور خواستارم، سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی را از حمایت های مادی و معنوی بیشتری بهره مند سازید.
[1]دولت موظف به تامبن خودکفایی در علوم و فنون و صنعت و کشاورزی و امور نظامی و مانند اینها است.
[2]تاکید بر افزایش تولیدات کشاورزی، دامی و صنعتی که نیازهای عمومی را تامین کند و کشور را به مرحله خودکفائی برساند و از وابستگی برهاند.
با امضای لبنک زیر ٬ حمایت خود را از سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی اعلام نمایید.
نظام مهندسی مظلوم
وقتی تو خیابان طالقانی روبروی تابلوی سازمان جهادکشاورزی تهران می ایستی هیچ اثری از سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی به چشم نمی خوره! ولی باید به این چیزا عادت کنی. وارد که شدی از نگهبان جلو در می پرسی سازمان نظام مهندسی این جاست می گه باید بری نیم طبقه پنجم، وقتی رفتی نیم طبقه پنجم روی درب سمت راست نوشته سازمان نظام مهندسی. وارد که شدی نباید اصلاً تعجب کنی! بله به راستی این همان NGO کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران با ۱۲ هزار عضو است که پشت کلی دم و دستگاه و ساختمان دولتی پنهان شده. ۴ اتاق کوچک با تعدادی کارمند محترم که تمام سعی و تلاش شان جذب فارغ التحصیلان و ثبت نام و ارائه خدمات به آنهاست.
واقعاً آدم دلش میگیره.... ۱۲ هزار نفر تو یک واحدی که به زحمت بالای ۱۰۰ متر می شه رفت و آمد دارند. وقتی هم اعتراض می کنی چرا این جا هستید می گن بودجه نداریم. راست می گن، امسال بودجه شون نصف شده.
این همه حمایت از بخش کشاورزی و سازمانها غیر انتفاعی رو می تونی به درستی در این جا ببینی. مطمئناً تنها علت نبود بودجه نیست بلکه مهمترین علتش احاطه داشتن کامل بر این سازمان غیر انتفاعی است. چیزی نمی توان گفت ! ولی اگر از این ۱۲۰۰۰ عضو حتی ۱۰۰۰نفر عضو فعال در این NGO حضوری فعال داشتند قضایا به کلی فرق می کرد و آن وقت سازمان و اعضاء حرفی برای گفتن داشتند.
بقیه قضاوت ها با شما......
ابزار جدید حمایتی برای کشاورزان تولید کننده دانه های روغنی
نیاز کشور به روغن نباتی و روغن های خوراکی با توجه به افزایش جمعیت که طبعاً افزایش سرانه مصرف را به همراه دارد مسئله ایی مهم و حیاتی در برنامه های تأمین منابع غذایی می باشد. سالانه مبالغ هنگفتی صرف واردات روغن خام و دانه های روغنی جهت تأمین نیاز داخلی می گردد. تلاش های زیادی جهت افزایش تولید داخلی و عدم وابستگی به خارج در کشور انجام گرفته است که نمونه ای از آن طرح دهساله تأمین روغن نباتی کشور می باشد. با تمامی نکات قوت و ضعف، این طرح از سال 84 در حال اجرا است. دولت جهت حمایت از تولید کنندگان دانه های روغنی و روغن نباتی از ابزارهای حمایتی جهت تشویق و ترغیب آنها استفاده می نماید. یکی از این ابزارها قیمت تضمینی دانه های روغنی می باشد. متاسفانه در بعضی از دانه های روغنی مانند آفتابگردان روغنی قیمت تضمینی تناسبی با قیمت تمام شده محصول ندارد و هر سال شاهد کاهش میزان تولید این محصول در کشور می باشیم. یکی از علل کاهش کشت آفتابگردان روغنی تفاوت قابل توجه آن با قیمت آفتابگردان آجیلی است (در حدود دو برابر) که کشاورزان را به سمت تولید آفتابگردان آجیلی می کشاند. مورد دیگری که متاسفانه گریبان گیر دانه های روغنی می باشد، عدم پرداخت به موقع وجه محصول به کشاورزان است که هر ساله باعث بروز مشکلات و نارضایتی کشاورزان می شود. این عوامل و عوامل دیگر باعث بی انگیزه گی و عدم تمایل به کشت این محصولات توسط کشاورزان می گردد. باید دولت برای رفع این معضل با بهبود ابزارهای حمایتی قبلی و استفاده از ابزارهای حمایتی جدید کشاورزان را به سمت کشت این محصولات ترغیب نماید.
یکی از ابزارهای جدید در این زمینه که می تواند عامل مهم و تأثیر گذار باشد، تأمین روغن نباتی سالانه کشاورزان تولید کننده دانه های روغنی است. بدین معنی که علاوه بر یارانه های قبلی یارانه جدیدی به کشاورزان تولیدکننده دانه های روغنی پرداخت می گردد که در آن روغن نباتی مصرفی سالانه به تعداد افراد خانواده کشاورز با توجه به میزان سرانه مصرفی در کشور به کشاورز اعطا می شود. با اجرای این طرح علاوه بر ایجاد انگیزه در بین کشاورزان جهت تولید دانه های روغنی، میزان قابل توجهی از هزینه های معیشتی کشاورزان با توجه به سرانه بالای مصرف روغن نباتی کاهش می یابد که خود یکی از ابزارهای اجرای عدالت در بین طبقات جامعه می باشد.
سازمان نظام مهندسی استان تهران
سلام
امروز رفته بودم سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران تا ببینم تو این NGO که دم از حمایت از کشاورزی و دانش آموختگان بخش کشاورزی میزنه چه خبره. داخل که رفتم خبر زیاد بود اعم از کلاس های آموزشی، تورهای تفریحی، تسهیلات و..... اما من بعد از سه سال عضویت تو این سازمان هنوز از هیچ کدومش مطلع نبودم. یعنی تا به حال برام هیچ خبرنامه یا چیز دیگه نیومده بود. فقط ۴ شماره فصلنامه سازمان و فرستاده بودند. که آن هم توسط سازمان مرکزی ارسال شده بود. خیلی برام جالب بود که چقدر به اعضا بی توجهی میشه تا جایی که در مورد زمان دور اول و دوم انتخابات سازمان خیلی از اعضا بی اطلاع بودند. وقتی به کارمندان محترم سازمان گفتم چرا اطلاع رسانی ضعیفی دارید گفتند ما برای ۹ هزار عضو سازمان در خصوص زمان انتخابات اطلاعیه ارسال کردیم. خلاصه اینکه همه تقصیرات و گردن پست می انداختند. متاسفانه خیلی داره به سازمان نظام مهندسی بی توجهی میشه که این بی توجهی هم از طرف مسئولین محترم این سازمان و هم از طرف اعضای محترم است. امیدوارم که هیات مدیره جدید سازمان شرایطی را فراهم کنند تا حضور اعضا در سازمان پررنگ تر و مفید تر از سابق باشد که این هم به نفع اعضا و هم به نفع کشاورزی کشورمان خواهد بود.
ایده نو دیگر برای طرح ملی ساماندهی ایده های جوان
خودکفایی در تولید محصولات گلخانه ای
کشور ایران برعکس تصورات موجود دارای شرایط بسیار خوبی در زمینه کشاورزی می باشد. تنوع آب و هوایی مختلف در سطح کشور موجب ایجاد تنوع کشت محصولات مختلف کشاورزی در کشورشده است. متاسفانه در چند ساله اخیر به کشاورزی کشور اهمیت چندانی داده نشده است. ولی باید دانست که این کشور تنها و تنها از راه کشاورزی می تواند راه های پیشرفت و توسعه را حتی در زمینه های دیگر بپیماید.
در حال حاضر در کشور با توجه به امکانات فراوان متاسفانه شاهد بیکاری فراوانی در بین فارغ التحصیلان و علاقمندان کشاورزی هستیم. یکی از زمینه های کار کشاورزی که در سطح کم بازده فراوانی میدهد کشت گلخانه ایی می باشد. کشت گلخانه ای داری مزایای فراوانی از جمله کاهش ریسک، مدیریت آسان، افزایش بهره وری، افزایش نسبت درآمد به واحد سطح، زمین کم، فصلی نبودن کشت و کار و ... می باشد. مسئولین محترم وزارت کشاورزی با برنامه ریزی صحیح باید با در نظر گرفتن میزان فارغ التحصیلان فعلی وآینده در هر استان و یا شهرهای بزرگ اقدام به تاسیس شهرک های گلخانه ایی در اطراف آنها نمایند و به هریک از فارغ التحصیلان حداقل 5000 مترمربع واگذار گردد تا در این واحدها مشغول به کار شوند. وزارت جهاد کشاورزی باید شرایط آسانی را جهت تحویل این گلخانه ها به فارغ التحصیلان مهیا نماید و همچنین کمک های فنی و علمی نیز در این زمینه ارائه نماید. مطمئناً این طرح در کوتاه مدت برای فارغ التحصیلان، وزارت جهادکشاورزی و کشورمان بسیار سودمند و مفید خواهد بود. مزایایی را که می توان از اجرای این طرح متصور شد :
1- اشتغال آسان قشر عظیم فارغ التحصیل کشاورزی
2- استفاده بهینه از زمین های موجود
3- افزایش چشمگیر در تولید محصولات
4- رسیدن به خودکفاییدر کوتاه مدت در تولید محصولات مورد کشت
5- کسب درآمد مورد قبول برای کارشناسان بخش کشاورزی
6- کاهش فشار بر وزارت کشاورزی به جهت ایجاد اشتغال مفید و موثر
7- افزایش صادرات محصولات گلخانه ای و نتیجتاً افزایش درآمد ارزی
گلخانه و اشتغال
نمی دونم چرا مسئولان محترم کشاورزی کشور به فکر این همه فارغ التحصیل کشاورزی نیستند. اگر کشور ما امکانات نداشت یه حرفی. چیزی که اینجا زیاده امکاناته. کشوری با این همه زمین مزروعی با چندین نوع آب و هوا و....! باید به فکر بود. چرا با تمام این استعدادهای بالقوه و بالفعل بازهم کشاورزی را در زیر چرخ دنده های صنعت له می کنیم. باید و باید و باید کشاورزی در اولویت اول این کشور قرار گیرد.
بازم خدا پدر و مادر مسئولین وزارت مسکن و بیامرزه که یه شهرک گلخانه ایی بزرگ هیدروپونیک تو هشتگرد راه انداختند هرچند که هنوز به طور کامل راه اندازی نشده ولی در کل نفس عمل خوب است، آنهم از وزارتی که هیچ ارتباطی با کشاورزی ندارد. البته شنیدم وزارت کشاورزی هم چندتا شهرک گلخانه ای دارد که برای گرفتن آن باید از هفت خان رستم گذشت. اگر مسئولین محترم کشاورزی بیایند در هر استان چندین شهرک گلخانه ایی ایجاد کنند و با شرایط آسان به هر فارغ التحصیل نیم یا یک هکتار زمین واگذار کنند باقیات و صالحات بزرگی انجام داده اند. چراکه هم جوانان بیکار را مشغول به کار می کنند و هم تولید کشور را افزایش می دهند. حتی می توانند دوران خدمت سربازی را هم در این گلخانه ها بصورت امریه مشغول باشند. امیدورام با همت و برنامه ریزی مسئولین محترم شاهد افزایش تعداد گلخانه ها و در نهایت افزایش تولید محصولات گلخانه ای تا سرحد خودکفایی باشیم.