مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی
دفتر مطالعات زیربنایی

چکیده :

اکوتوریسم سفری است مسئولانه به مناطق طبیعی با ملاحظه محیط زیست که موجب افزایش درآمد و بهبود کیفیت زندگی مردم محلی می‌شود. در دو دهه اخیر رشد فعالیت‌های اکوتوریسم در سرتاسر جهان بسیار گسترده و چشمگیر بوده است. به‌طوری که انتظار می‌رود تا پایان سال 2010 نیمی از گردشگران متعلق به بخش اکوتوریسم باشند. ایران به‌لحاظ ماهیت زیست‌محیطی، منابع مهم طبیعی، جغرافیای اقلیمی و تنوع زیستی دارای بهترین زمینه برای جذب اکوتوریست‌ها در سطوح ملی و بین‌المللی بوده و به‌دلیل تنوع جاذبه‌های طبیعی و تاریخی رتبه پنجم و به‌لحاظ تنوع اقلیمی رتبه دوم را در بین کشورهای جهان به خود اختصاص داده است. با این وصف از نظر جذب گردشگر در میان کشورهای جهان جایگاه هشتادم را داراست و میانگین درآمد سهم ایران از درآمد صنعت گردشگری جهان چهارصدم درصد (04/0) است. براساس آمارهای اعلام شده طی سال‌های گذشته از مجموع گردشگران وارد شده به ایران تنها 2/2 درصد آنها اکوتوریست بوده‌اند. بنابراین مشخص است که اکوتوریسم سهم ‌اندکی در اقتصاد ملی کشور دارد. متأسفانه علیرغم وجود پتانسیل‌های بالقوه در طبیعت، مسئولین ذیربط ازجمله سازمان ایرانگردی و جهانگردی و سازمان حفاظت از محیط زیست فرصت‌های بهره‌برداری مطلوب از منابع و ذخایر زیست‌محیطی را یکی پس از دیگری از دست می‌دهند. علی‌ایحال با توجه به تنوع اقلیمی و زیست‌محیطی ایران و به‌رغم وجود مسائلی همچون محدودیت گردشگری فرهنگی و نبود زمینه اجتماعی لازم برای توسعه گردشگری در ایران، توان توسعه اکوتوریسم کشور بسیار افزون‌تر از دیگر بخش‌های گردشگری است. بنابراین باید با ایجاد و فراهم‌سازی زمینه‌های توسعه این صنعت نو پا به بهترین نحو از کلیه پتانسیل‌های موجود در کشور برای جذب اکوتوریست‌های داخلی و خارجی استفاده کرد. لینک مطلب