برای سبزوار می نویسم ، دیار سربداران که از پس گذر زمان گرد و خاک فراموشی بر چهره آن نقش بسته است. کمتر کسی دیگر از مقاومت مردم این دیار در برابر متجاوزان خارجی یاد می کند و یا کسی کمتر از چهره های نامدار آن به خاطر دارد. سزاوار این دیار کهن نیست که این چنین مورد بی مهری قرار گیرد. نارسائی ها و کمبودهایی که در این شهر به چشم می خورد نشان از بی توجهی مسئولین امر در سالهای متمادی دارد. در آخر به مسئولین محترم عرض می کنم که اگر این شهر در تقسیم استان خراسان ، نصیبی نبرد ، لااقل بعد از چند دهه راه آهن تهران مشهد که از تمام شهرهای مسیر عبور می کند از این شهر کهن نیز عبور نماید.